Badania naukowe:

Opis badania: Analiza sztucznych ubytków szkliwa przed i po zastosowaniu sztucznej śliny oraz zawiesiny hydroksyapatytu, pod mikroskopem optycznym (światłem spolaryzowanym), w skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM), w badaniu rentgenowskim i badaniu mikrosensorycznym.

Wyniki:Wynik: Remineralizacja powierzchni szkliwa (A) i obszaru pod powierzchnią (B) była bardziej nasilona w przypadku zastosowania zawiesiny hydroksyapatytu w wodzie.

Refenerencja 1. Okashi T, Kani T, Isozaki A, Nishida A, Shintani H, Tokumoto T, Ishizu E, Kuwahara Y, Kani, M: Remineralization of artificial caries lesions by Hydroxyapatite. I Dent Health 41, 214 – 223 (1991).

Refenerencja 2. Kani T, Kani M, Isozaki A, Kato H, Fukuoka Y, Ohashi T, Tokumoto T: The effect of apatitecontaining dentifrices on artificial caries lesions. I Dent Health 38, 364–366 (1988).

(A) A. Analiza badanych próbek szkliwa w skaningowym mikroskopie elektronowym.

(B) B. Analiza w mikroskopie optycznym obwodowych stref powierzchni.

Strefa obwodowa sztucznego ubytku szkliwa badana po zanurzeniu w wodzie destylowanej (grupa kontrolna), w porównaniu z próbkami szkliwa po zastosowaniu pasty zawierającej hydroksyapatyt. Ciemny pasek określa w obu przypadkach położenie warstwy zdemineralizowanej.

Opis badania: Trzyletnie badanie randomizowane z udziałem 181 dzieci (92 chłopców i 89 dziewczynek) na powierzchni świeżo wyrżniętych zębów. Dzieci biorące udział w badaniu szczotkowały, pod nadzorem, zęby po posiłku pastą do zębów zawierającą 5% hydroksyapatytu, a grupa kontrolna pastą bez hydroksyapatytu. Co roku kontrolowano wskaźnik próchnicy w uzębieniu stałym (DMFT) i przypadki próchnicy w świeżo wyrżniętych zębach.

Wyniki: 1. Wskaźnik DMFT były niższe w grupie stosującej hydroksyapatyt 2. Częstość występowania próchnicy w świeżo wyrżniętych zębach była istotnie statystycznie mniejsza w grupie stosującej hydroksyapatyt w porównaniu z grupą kontrolną.

Referencja: Kani T, Kani M, Isozaki A, Shintani H, Ohashi T, Tokumoto T: Effect to apatite-containing dentifrices on dental caries in school children. I Dent Health 39, 104 – 109 (1989).

Opis badania: Na wypolerowane próbki szkliwa zębów ludzkich bezpośrednio po ekstrakcji, w warunkach standaryzowanych, nakładano 3 różne pasty polerskie o narastającej wartości wskaźnika RDA (120/170/250), a następnie poddawano remineralizacji pastą do zębów zawierającą hydroksyapatyt. Następnie przeprowadzono analizę powierzchni szkliwa w skaningowym mikroskopie elektronowym (SEM), w celu potwierdzenia obecności bakterii Streptococcus mutans

Wyniki:

1. Szorstkość powierzchni próbki szkliwa wzrasta wraz ze wzrostem wartości wskaźnika RDA.
2. Zastosowanie pasty zawierającej hydroksyapatyt powoduje wygładzenie powierzchni, czyniąc ją nawet bardziej gładką, niż przed wypolerowaniem.
3. Po wypolerowaniu szybkość kolonizacji bakteriami Streptococcus mutans zwiększyła się znacząco, a następnie uległa zmniejszeniu po zastosowaniu zawiesiny hydroksyapatytu.

Referencje: Nishio M, Kawamata H, Fujita K, Ishizaki T, Hayman R, Ikemi T: A new enamel restoring agent for use after PMTC. Posterpresentation 82nd General Session & Exhibition of the IADR / March 2004.

Opis badania: Na oczyszczone próbki szkliwa zębów ludzkich bezpośrednio po ekstrakcji, nakładano lakier do paznokci, pozostawiając odsłonięte pole, na które zastosowano żel do wybielania, zawierający 35% nadtlenek wodoru. Po wybielaniu część próbek była polerowana przez 20 sekund zawiesiną zawierającą hydroksyapatyt. Następnie badano i porównywano stan próbek w skaningowym mikroskopie elektronowym (SEM) stosując test penetracji barwnika.

Wyniki:

1. »Czyste« próbki wykazywały oznaki szczotkowania.
2. Powierzchnie wybielone były bardziej szorstkie, niż powierzchnie nie poddawane wybielaniu.
3. Próbki wybielane, po zastosowaniu hydroksyapatytu, były bardziej gładkie, niż bez jego zastosowania.
4. Test penetracji barwnika był pozytywny w obu grupach wybielonych próbek szkliwa, jednak głębokość penetracji była znacznie większa w grupie bez nałożonego hydroksyapatytu.

Referencje: Kawamata H, Nishio M, Fujita K, Ishizaki T, Hayman R, Ikemi T: Posterpresentation 82nd General Session & Exhibition of the IADR / March 2004.

Opis badania 1: Właściwości czyszczące. Badanie przeprowadzono na zębach ludzkich bezpośrednio po ich ekstrakcji. Zęby czyszczono pastą do zębów zawierającą hydroksyapatyt w różnych stężeniach (15%, 3% i 0%) lub czyszczono specjalnymi pastami (20 i 60%). Pasty mieszano z wodą w stosunku 1:1, a następnie zęby czyszczono co 15 minut przez 5 godzin.

Opis badania 2: Właściwości poprawiania wyglądu zębów. W badaniu wzięło udział 12 ochotników w wieku 20-50 lat, którzy nigdy wcześniej nie używali pasty z hydroksyapatytem, natomiast przez dwa tygodnie przed badaniem stosowali pastę do zębów bez hydroksyapatytu. Barwę zębów i połysk badano przed i po tym okresie czasu. Następnie ochotników podzielono na dwie grupy: jedna z nich używała pasty z 3% hzdrokszapatztem, a druga pasty zawierającej 15% hydroksyapatytu. Po 2, 4 i 6 tygodniach oceniano zmiany dotyczące barwy i połysku zębów. was measured.

Wyniki:

1. Zmiana zawartości hydroksyapatytu nie wpływała na właściwości czyszczące past.
2. Pasty zawierające hydrksyapatyt rozjaśniają zęby (w obrębie ich naturalnej barwy).
3. Nie zaleziono związku i wzajemnego wpływu właściwości czyszczących i właściwości poprawiania wyglądu zębów.

Referencje: Niwa M, Sato T, Li W, Aoki H: Polishing and Whitening Properties of Toothpaste, J Mater Sci, Mater Med 12, 277 – 81 (2001).